- zgarbić się
- сов.сго́рбиться
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zgarbić się
Смотреть что такое "zgarbić się" в других словарях:
zgarbić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}garbić (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
garbić się – zgarbić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylać, wykrzywiać plecy w garb : {{/stl 7}}{{stl 10}}Garbić się przy pisaniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgarbić — dk VIa, zgarbićbię, zgarbićbisz, zgarb, zgarbićbił, zgarbićbiony częściej w imiesł. biernym «pochylić, zgiąć (plecy, grzbiet)» Prostować zgarbione plecy. zgarbić się «pochylić się, zgiąć się; wygiąć się w garb» Zgarbić się w fotelu, w ławce.… … Słownik języka polskiego
czworo — D. czwororga, CMs. czwororgu, N. czwororgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 4, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Czworo sań. Dwadzieścia… … Słownik języka polskiego
skręcić — dk VIa, skręcićcę, skręcićcisz skręć, skręcićcił, skręcićcony skręcać ndk I, skręcićam, skręcićasz, skręcićają, skręcićaj, skręcićał, skręcićany 1. «spoić, zespolić, połączyć ze sobą luźne, równolegle ułożone włókna, nici itp., kręcąc je razem,… … Słownik języka polskiego
dwoje — 1. Pracować, robić za dwoje «pracować bardzo dużo, za dwie osoby»: Przecież ktoś musiał zarobić na moje leki, na życie. Pracował za dwoje. Viva 21/2000. 2. Z dwojga złego «z dwóch złych możliwości (wybrać lepszą)»: Z dwojga złego wolę jechać w… … Słownik frazeologiczny
dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… … Słownik języka polskiego
pałąk — m III, D. a, N. pałąkkiem; lm M. i 1. «wygięty pręt metalowy, drewniany itp. czasem służący jako uchwyt; kabłąk» Kobiałka z pałąkiem. ◊ Zgiąć się w pałąk; zgięty, wygięty w pałąk «pochylić się nisko, zgarbić się; skulić się; wygięty w kształt… … Słownik języka polskiego
przygarbić — dk VIa, przygarbićbię, przygarbićbisz, przygarbićgarb, przygarbićbił, przygarbićbiony rzad. «nieco zgarbić; przygiąć» Przygarbić plecy. Szedł przygarbiony pod ciężarem plecaka. przygarbić się «stać się zgarbionym; pochylić się ku ziemi»… … Słownik języka polskiego
